Muzeum Ikon w Supraślu istnieje od 2006 roku. Moim zdaniem jest koniecznym miejscem, które powinny odwiedzić osoby przybywające do tej podlaskiej miejscowości. Jego siedzibą jest budynek byłego Pałacu Archimandrytów, przeorów zakonu Bazylianów. Na zwiedzanie trzeba zarezerwować około godziny. Wejścia z przewodnikiem rozpoczynają się o pełnych godzinach i trwają około 50 minut. Nie ma możliwości zwiedzania indywidualnego. Bilet normalny kosztuje 14 zł, a ulgowy dla emerytów, uczniów, studentów czy nauczycieli 7 zł.
Do zwiedzenia jest kilka sal tematycznych. W zdecydowanej większości eksponowane ikony i krzyże odebrane były przez celników na wschodniej granicy Polski, pochodzą bowiem z nieudanych prób przemytu z Rosji. Eksponaty prezentowane są w niewielkich pomieszczeniach. W całym muzeum panuje półmrok, po wejściu do danej sali wystawowej podświetlane są ikony, oraz krzyże, towarzyszy temu muzyka cerkiewna. Jest to rodzaj spektaklu światła i dźwięku.
x-default
Zwiedzanie rozpoczyna się od tak zwanej Sali Katakumb stylizowanej na pustelniczą pieczarę. Ikony umieszczone są w niej we wnękach, a śpiewy od razu wprowadzają przybyłych tu w odpowiedni nastrój.
Sala Katakumb
W innej zwanej salą Cerkwi czeka na nas Szafirowy Ikonostas wykonany w 1966 roku przez współczesnego pisarza ikon Jerzego Nowosielskiego i makieta cerkwi. Tu prezentowany jest też krótki, filmik o powstawaniu ikon, taki mały instruktarz krok po kroku.
Szafirowy Ikonostas autorstwa Jerzego Nowosielskiego
Makieta cerkwi w Muzeum Ikon
Kolejna sala z metalowymi krzyżami wykonanymi w warsztatach moskiewskich i guślickich. W muzeum można zobaczyć też bardzo stare metalowe krzyżyki obrządku katolickiego oraz prawosławnego pochodzące z X-XIII wieku. Odkryto je podczas budowy gazociągu na terenie Podlasia.
W niewielkim muzeum znalazło się miejsce na cerkiewkę, którą obchodzi się wchodząc na piętro do kolejnych sal wystawowych.
Zainteresowanie zwiedzających wzbudza fragment wiejskiej chaty z otwartym oknem i okiennicami charakterystycznymi dla Podlasia, a wewnątrz domowy ołtarzyk.
W kolejnych salach prezentowane są ikony niewiańskie i wietkowskie, dwóch szkół pisania ikon, nazwę zawdzięczają miejscowościom, w których powstawały. Ikony niewiańskie tworzono w uralskim Niewiańsku już w pierwszej połowie XVII wieku. Dominuje w nich złoto połączone z czerwienią, przechodzącą w róże i fiolety, poprzez zielenie po kolor niebieski. Cechą charakterystyczną jest też duża liczba detali. Ikony wietkowskie są najbardziej rozpoznawalne spośród starowierskich szkół ikonograficznych. Pierwsze powstawały w Wietce, dawniej należącej do Rzeczpospolitej, a obecnie do Białorusi. Pierwsze warsztaty ikonopisarskie, które istniały tam już w XVII wieku. Ikony wietkowskie pisane są w ciepłych i jasnych barwach i dominuje w nich złoto.
Ikona – szkoła wietkowska
Ikona z wyjmowanym krzyżem- szkoła wietkowska
Jedna z sal poświęcona jest cerkwi Zwiastowania NMP w Supraślu, zobaczyć w niej można fragmenty XVI-wiecznych fresków wydobytych z ruin świątyni oraz film przybliżający jej historię.
Inne wpisy z Supraśla. Zapraszam do czytania.
Co można zobaczyć w uzdrowisku Supraśl
Monaster w Supraślu – siódmy cud Polski 2011 roku
Dodaj komentarz